Nee? Ik dacht, ik doe eens Kerstmissig! Het is toch maar weeral mooi een paar dagen rust binnenkort. Maandag moet ik nog een dagje komen werken (maar mogen we waarschijnlijk wel vroeger naar huis) en vanaf dan is het een paar dagen rust. Het voordeel is dat ik maar 4 dagen heb moeten opgebruiken om een week thuis te zitten, enfin, een week en een dag, want die kerstdag is een feestdag. We dachten hier allemaal dat ook tweede kerstdag een wettelijke feestdag was, maar dat was buiten de waard gerekend. Een mens kan maar proberen he?!
Kerstmis, dat is natuurlijk familiefeesten. Zolang ik zelf niet moet koken, vind ik alles best. De mensen die mij kennen zullen ook dit jaar weer voor een boekenbon zijn gegaan, of voor de debuutroman van Marnix Peeters: De dag dat we Andy zijn arm afzaagden. Een boek met die titel kan niet anders dan hilarisch zijn, en ik heb er al veel goeds over gehoord. In de omschrijving staat dat het een “smerig sprookje” is, ik kijk er alvast naar uit. Ik hoop op een poëtische meeslepende verhaalmanier zoals ik die alleen nog maar bij Peter Verhelst heb gezien. Maar laten we niet te veel op de feiten vooruit lopen. Voor ‘t zelfde geld is het een bon en moet ik in mijn vrije week nog naar de Fnac op ’t einde vand e meir om dat boek te kopen.
Boeken zijn de beste geschenken, echt. Je kan er iets mee vertellen, of iemand gewoon blij mee maken. Er zijn boeken voor alle gelegenheden, vind ik. En een echt boek is toch cooler dan een boek op een iPad ofzo. Lazen mensen maar meer boeken. Jaja.